0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1750
Okunma
Yarım bir hayat hikayesiydi anlattığım
Bir beklenti içinde kaybolmuş umut kırıntıları…
Ve yağmur, ve karanlık ve gece
Bilinmez bir bilmece…
Dökülür dilinden hece hece!
Söylenmez kalır öylece.
Ölüm dökülüyor saçlarımdan
Güneş kendini gömerken karanlığa!
Umutsuz, çaresiz bekleyişlerin ardından
Bir yol bulsa yüreğim çıksa aydınlığa…
Kederle birleşen yollarımın sonundan
Umudum kaybolmadan,
Kederimle boğulmadan,
Çıkıp gelsen diyorum
Bu beden enkaz olmadan!...
KADRİYE ÖZBEK