Susma konuş..!!
Suskunluğun acı bir ağıt sanki,
Deler yüreğimi derinden derinden..
Susma..! Bağır, çağır...!!
Konuş..!
Bitecekse bitsin..!
Gideceksen git..!
And olsun ki,
Sormam neden diye.?
Direnmem, yalvarmam,
İçim kavrulsa da, çıksa da yangınlar,
Acından ağıtlar da yaksam
Kal demem, diyemem..
Depremler olur gidişinin matemin de,
Titrer önce bu beden,sarsılır,
Sonra yıkılır..
Merak etme, kalkarım yaralı bereli olsam da.
Ben bensem, çıkarım enkazından.
Yıkıntılarda ararım kalan parçalarımı.
Toplarım heybemde,
Alır başımı, döner sırtımı,
Topal sakat düşerim yollara ardıma bakmadan..
Gene de neden..? Diye sormam,
Özür dilemem,
Sebebim yok affına..!!

Var git yoluna...!
Bakma arkana..!
Suskunluğunla yıkıp geçtiklerine..!
Yangınlarından kül mü kalır,
Ne ararsın enkaz mı var sanırsın.?
Bırakmadım seyretmen için,
Topladım hepsini..
Heybem sırtımda düştüm yollara,
Görme diye...!


MERYEM TUNA...