ruhum;
koca bir dağ misali
ansızın çökmekte
narin yüreğim;
karmaşık renklerle dolu......................

İstanbul’un bile bu gün tadı yok
yorgun,
çaresiz
saçlarına bir gecede aklar düşmüş..........................

bu gece kar yağdı aşk şehrime
şeytana uydu bulutlar
gri sema;
kristal gözyaşlarını bıraktı
hüzün dolu kaldırımlara
çocukluğum geldi biran
kar yağsın diye
uyumadan önce dua ederdim
sabahı iple çekip,
düşler ülkesini yol alırdım
sabahın kuş tüyü ışıkları
odayı girdiğinde,
pencereye doğru
küçük ama derin adımlarla ablukayı alırdım
buğulu camları.
büyük bir üzüntü hapsolurdu yüreğime
’baba, yağmamış kar’ diye
odadan burak olup
solona koşardım
baba;
sabırlı haliyle tebessümle bakardı
elindeki gazeteyi bir kenara koyup
küçük kızı kucağına alıp
pencereye doğru
heybetli adımlar peyda olur,
uyuyan kedi irkilirdi
’niye yağmamış ki
bak sen şunun yaptığına’ deyip
gökyüzüne kızarmış gibi görünürdü........................

bu gün aşk şehrime kar yağdı
bedenim;
beyazlığın masumiyetin büründü....................

Haydarpaşa;
tarihin geride bıraktığı izleri
daha da belirgin etmekle uğraşıyor.........

Boğaz;
beyazın üstünde ışık gösterisinde
kuğu gibi görünmekte.....................

Kız Kulesi,
Marmara’nın gedikli mumu
harikulade güzelliğiyle
gözleri kamaştırıyor...............

bu gün aşk şehrime kar yağdı
doğduğum şehirde nadirdi
bu vaka.
içim bir garip
ruhum;
süt beyazlığın içinde taklalar açmakta
yalmalanıyor
çocukluğumla
narin yüreğim;
çoktan
kalemimin ve kağıtın esiri olmuş
25/01/2011
gordion