kalbimde veda sanrıları kar tanelerinden daha asil
daha geçmeye müsait boğazımdan tuhaf saatlerin
gözlerinde tanıştığım gölgem şavkınla sendelerken
daha kuvvetli bağları not düşeceğim dilime
bütün amillerin coşkun soluğundan
bir alıp verme heyecanı gibi sarkacağım takvime
şehre ilikledim ezberini avuçlarımdan sızdırıp
artık hücuma uğramış gibi hezimet geriliyor çehreme

o zaman
çocukluk kefenine dönüp bu sırlı tutkunun
ömür yığınına yığılmalı boralar
mizacın kağıt kağıt buruşturduğu beyaz telaşımla
o rengin seccadesinde uzlaşmaya varacağım
tohumları henüz patlamadan mor heveslerimin
yankısız sorular yolculuğuna çıkacağım
ve yasın ritmine yenik peçeler takınarak
benim de siyah bebeklerim
küskün kelimelerim olacak

mütehassis fotoğraflarca böyle bilinsin
şimdi uzlaşmama niyetinde değilim
kelebek ömürleri faili meçhullere
bütün mevsimlerden kırılıp gücenesin diye verdim
senin için sarışın sesler varmış
oysa ben
gene dokunaksın renklerce işgal edildim.

Zeynep Hicret