………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….
Düşürür

Meyil verme edepsize arsıza
Akıbeti birgün dile düşürür
Derdin açma kendin bilmez nursuza
Götürür ovada göle düşür

Edepsizin nuru olmaz yüzünde
Daim şeytan gezer onun izinde
Sevgi yoktur edasında nazında
Ebedi düşmana köle düşürür

Rüzgar olsan harmanını savurma
Menfaat bekleyip semtine varma
Şaşkın yolda isen yolunu sorma
Doğru yol dururken çöle düşürür

Ümit Coşkuni’yim eder nasihat
İster isen tut ister kaldır ak
Bir gün seni eder aleme ibret
Seni deli eder yola düşürür
……………………………….
2-Ümit Coşkuni©
……………………………………………………..
1955 yılında Sarıkamış’ın (sonradan Şenkaya’ya bağlanan) Göreşken köyünde doğdu. Asıl adı Ümit Coşkun’dur. İlkokulu köyünde okudu.

Bardızlı Nihani, (1885-1967) ve Sarıkamışlı Mevlüt İhsani başta olmak üzere yöredeki birçok aşıktan etkilenerek küçük yaşlarda bağlama çalmayı öğrendi. Yine aynı dönemlerde şiir yazmaya ve türkü söylemeye başladı.

20 yaşlarına dek köyünde yaşayan Coşkuni, askerlik dönüşü adını yörede duyurdu ve yöredeki meclislere katılmaya başladı. 1983 yılındaki Erzurum depreminden sonra İstanbul’a yerleşti. Bu dönemden sonra birçok başka aşıkla da tanışıp dostluk kurdu ve deyişmelerde bulundu.

Ayrıca 19. yüzyılda yaşamış Ermeni asıllı Erzurumlu Coşkuni, asıl adı Niyazi Bedir olan Ardanuçlu Coşkuni ve asıl adı İsmail Ataseven olan Olurlu Coşkuni adlı aşıklar bulunmaktadır
……………………………………………………………………………………………………………………………..
)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(((-81-)(-)(-)(

Selam dahi verme it, uğursuza
Sonra seni haldan,hala düşürür
Değer verme edepsize, arsıza
Gider seni kötü yola düşürür

Derim ki cahille işin olmasın
Arsızla hayalın düşün olmasın
Akılsız bir lider başın olmasın
Her şeyin sattırır çula düşürür

Bunlar ki vicdanı rafa kaldırmış
Mazlumların can evine saldırmış
Kesesini irin,kanla doldurmuş
İftira atıp da dile düşürür

Üç beş çapılcuya verir telkini
Gelene sattırmaz kurar çarkını
Garibin en güzel mal ve mülkünü
Geçmeyen bir akçe,pula düşürür

Onlar pilanını kurmuştur çoktan
Dua ile kemik yağarmı gökten
Tutunmak istesen kırılır kökten
İncecik bir kuru dala düşürür

Akıllı ol bunlar ile tanışma
Mecbur kalmadıkça gidip konuşma
Varıp da bunlara sakın danışma
Sarp kayalıklara, çöle düşürür

Lüzumsuz sözünü tutmazmış gibi
Helal mala haram katmazmış gibi
Kendinin soyduğu yetmezmiş gibi
Götürür başka bir kula düşürür

Sadık Dagdeviren
Aşık Lüzumsuz