seni hep
başında tacınla düşünürdüm
ördüğüm papatyalardan
okşardın bir bakışınla
gözlerimde biriken kanı
durup dururken
ansızın canım
bir bilsen neler geçer içimden
gecenin bir vakti
haykırmak
ismini
sabaha kadar




bir yerlere götürüyor beni ayaklarım
aykırı şeyler yapmak istiyorum
dışlanmak umurumda değil
ya da garipsenmek
arkamdan gülmeleri
deli diyerek
çok da üzmez beni açıkçası
bu zannı değiştiremeden ölmek


uyanmak istiyorum uykuya
alıp koynuma geceyi
yavaş yavaş ağırlaşıyor gözlerim
derken bir sahilde buluyorum ayak izlerimi
tuzun buruk tadına varıyor dudaklarım
- bir solukta içiyorum denizi -
karşı kıyıda sana takılıyor gözüm
yıldızlar dökülüyor bir bir
mora ve kızıla dönerken siyahlar
çiçekler açıyor ayak uçlarımda rengârenk
kalbim damlıyor avuçlarıma
alman için uzatıyorum
kayboluveriyorsun
şaşırıyorum
düşüyor yere kalbim
pa
ram
par
ça
oluyor


bir mektup yazıyorum sana sonra
kanımla imzalıyorum altını
kesip bileklerimi
ödünç bir güvercinle yolluyorum
kırma kanadını şiirimin
rüzgârımı üşütme
menzil ırak zaman kısa
bekletme
gözümü yolda koma
beddua bilmem