Eminönü
Yeni caminin avlusunda
çocuk gülücükleri,
güvercinlerin kanat çırpışlarından başka
bir ses duyulmuyor.....................................

mâşuk
avludaki mermer pervazına
konan güvercine alarak
hayranlık uyandıran
tebessümle okşadı............................................

düşlerim;
gözlerinin önünde günbegün efsaneleşmekte..................................

Ortaköy;
gizemli yapısıyla ruhumu sarmalamakta..........................................

vefalı hoşnutsuz bir ifadeyle
kaçırdı bakışlarını
kirpikleri bakmaya tenezzül eden göz bebeklerimi
acımasızca kırmaktan çekinmiyor,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

aşk;
gönüllerde kaynağı tükenmez bir güç bulmakta
hicranın efsaneleşmiş öykülerinde
korku damgasını vuruyor
âşık gönülleri vuslatla dolduruyor.......................................................................

ölgün güneş
mâşuğun kızarmış yüzündeki çizgileri
silip
gençleştirmekte........................................................

özlem ;
bazı şeyleri kabullenmeye başladı.....................................

hicran;
İstanbul’dan bertaraf ediliyor...................................

Ortaköy sahilinde
yıldız tozu bir kar yağıyor
hüzünlü hava kalkmış
hicran gazaplanmış.......................................................

İstanbul’un güzel yüzünde
apansız belirlenen güneşi hatırlatan
bir tebessüm var sanki

ben dünyayı seni sevdiğim için
severim be cancağızım....................................
18/01/2011
gordion
(gülözkan)