Umut yüklü şu kalbim;
Sevgi özlem içinde.
Yarından umutluyum;
Gönlüm coşku içinde.
Kim demiş yaşım kaç?
Damarımda kanım kaynar;
Seviyorum ya hayatı,
Sevinmeme sebep var.

Bana ne mevsimlerden,
Ayrılır mı yazdan bahar?
Güz gelse,gelse de kış;
Yaşım bir çocuk kadar!
Dağ misali başıma yağsa da kar,
Seviyorum ya hayatı;
Sevinmeme sebep var!

Her rengi seviyorum;
Yeşili,kırmızıyı;
Maviyi,sarıyı
Hatta karayı.
Seviyorum serveti parayı;
Dara düşmeyecek kadar.
Seviyorum ya hayatı,
Sevinmeme sebep var.

Seviyorum bütün insanları;
Hayvanları kuşları,
Sırada bütün böcekler,
Ve otlar.
Seviyorum ya hayatı;
Sevinmeme sebep var.

Mesut ölen var mı;sevgiyle yaşamış,
Kadar!
Masmavi
Gökyüzü,
Kuzgun kayalıklar,
Ay dede,
Samanyolu,
Yıldızlar.
Arttıkça kalbimin sevgi yükü;
Ahenk içinde damarımda,
Nabzım gibi atıyorlar.
Seviyorum ya hayatı;
Sevinmeme sebep var!

( 1989) Süleyman Üstün