YAZARKEN;

birbirini hissetmeli kelimeler,
biri diğerinin elinden tutmalı
yoksa anlamsız olur hergeleler.......

azıcık şımarmalı;
ama yerini bilmeli hepside
ne kendini
ne cümleyi devirmemeli.......

nokta da virgül de haddini bilmeli,
özne;
gizemini korumalı,
yüklem;
yerini almalı hemen yanıbaşında.....

zor değil aslında bunlar
azıcık yazmayı bilmek gerek
işte hepsi bu kadar.........

YAŞARKEN;

devrilip giderken hayat,
devrik cümlelerle
anlaşılası cümleler kurma çabasıdır
sevdalıya her dokunuş
yürekten dökülen her kelime
yeni bir özne’dir sevdaya.........

iğne ile kuyu kazılır
yürek yangınlarına
sevdalının saçının telinde
ne ölümlere çare bulunur
bilirmisin.?
ne haz’lar alınır
ne açlıklar doyurulur
yüreğinin çilingir sofrasında..........

bir kere tatmaya gör,
kocaman bi yaşam
üç harfli küçücük bi kelimeye sığdırılır
bir sihirbaz edesıyla,
sonrasında
o iki kelime gelir
başkada söze hacet kalmaz
önce;
hasret
sonrada yalnızlık terkeder bedenini.......

ve;
sen sevdiğim
en güzel cümlemin
en gizemli öznesi.!!!
hiçte zor değil aslında
hele;
d o k u n m a k..!!!!!

imkansızlıklara,
biraz inat, biraz cesaret,
birazcıkta
anlamak birbirini
işte hepsi bu kadar.......................



kıyı ege köylüsü------------