0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1120
Okunma
Yaşamakta yorgun
Kaçmakta hünersiz,
Kadim bir sessizliğin şafağında
Yine, yeniden,
Yani her zaman bilindiği gibi
Tekrardan sevdalananların gökkuşağında
Oturup bulutların üstünde,
Kendi gölgelerimizi sildik…
Birbirimizindik aslında,
Bazen bildik bazen bilemedik.
Durmadan farklı hayatlarda
Hep olmayana sevdalı,
Buğusu kendinden kalın camların ardında,
Sevdik, sevildik, tükendik…
Koşmalı mıyım yine,
Kızıla çalan güneşin altında koşuşturan doru atlar gibi,
Kaçmalı mıyım yoksa,
Hani olur ya, şimdi birileri bu ironiyi anlasa…
Yan yana gecelerde, kenetli ellerinle üşüdün mü,
Sahi, her şeye rağmen seni özlemek nedir,
Hiç düşündün mü?
A. Selim AKOL
