Sanki yirmisinde birgenç kız ruhu Zelkade kapıdayken belirdi hemen,
Ne mutluluktu öyle,sanki eskilerden bir yel esiyordu derinliklerimde,
Senelerce olmaz artık karşılaşmamız demiştim,küsmüstü şu içim,
Dostsuz olmuyormuş be meğer,birde çok eskilerden gelmişseler....



Yorgun,bezgin,hasta gün sonunda beliren yaşama ihtimali gibi,
İçimizde uçurumları yaratan etkenler,düşmemeye çabalayansa biz,
Dengede kalmak, yaşama sarılmaksa muhteşem bir doping moral gücü,
Dostsuz olmuyormuş be meğer,birde çok eskilerden gelmişseler....




Ben bu konuda zayıftım,yaşadıklarımdan olabilirmi?umutlumuydum?
Uçuruma düşürdüğüm hayallerime son hamle yapıp,kurtarabilirmiydim?
Ah be ekonomik zorluklardı sebebim,babam hasta ve beynim eyvahlarda,
Dostsuz olmuyormuş be meğer,birde çok eskilerden gelmişseler...



Yüreciğimdeki denizim hep kabarık,suları içimden sel gözlerimden taşar,
Yapacağım dediklerim eze eze çiğnenir,bahçemde ektiklerim susuz bırakılır,
Bir çok isteğim mantığımın ezici darbeleriyle ,posası çıkmış ancak suyu kalır,
Dostsuz olmuyormuş be meğer,birde çok eskilerden gelmişseler...



MANTIĞIMIN EZEREK BASTIRDIĞI ŞEYLERİ ,
GÜN IŞIĞINA KAVUŞTURMAK ZELKADE İLE OLACAKTIR,
BEN HAYIFLANDIKÇA BOŞVER HAYAT BİZE ÇOK KISA ,
DEYİP BANA İŞ BİLE BULACAKTIR,
İNSANIN DOSTUMU?İŞTEE BU ZOR GÜNLERDE EL TUTACAKTIR...


KAYIP SAYFALAR
SALİHA HANIM GÜNLÜĞÜ
1987
YAZARI BİNAY KAN
8.1.2011