Yokluğunun türküsüdür dilimde terennüm ettiğim
Elimdeki kalem dilimdeki kelâm ve yazamadığım sen
Düşlerimdeki göremediğim sevdam
Hayaline dokunamadığım resmin
Ve kimsesiz kalan sol yanım

//Nağmeler seni söyler kalbim notalarda inler//

Sen
Bu şiirin ilk mısraları
Sen gözlerimden kıskandığım bakmaya kıyamadığım
Aman düşmesin diye sel olup çağlayamadığım
Didelerimdeki yaşsın

//Gözler ağlamak ister kirpikler ıslanmamak//

Sen
Hakikatle tahayyüller arasında beni paralayan sevdamsın
Bir varsın bir yoksun
Ellerimi uzatsam dokunacağım
Gözlerimi açsam kaybedeceğim
İşte böyle bir hengâmedir usumda biriktirdiklerim

//Düşler uyanmak istemezken gözler ziyaya karanlık//

Sen
İlletsin bedenimde beni paralayan
Hasta gönlümün gamısın
Şifa yok gelsen de bir gelmesen de

//Bir hayalin yaşanır mı ilelebet gölgesinde//

Sığıntı duygularladır kavgam
Sen dediğime bakma sen depresif duyguların
Karanlığında bir gölgesin
Sen uzak ülkelerin yüksek yamaçlarında
Resmettiğim bir güneşsin
Yaklaşsam üşürüm
Uzak kalsam yanarım
Haydi, çizdiğim bu resmin içinde bul beni
Ben senin dünyanın söyle neresindeyim

//Örttüm hayallerin üzerini ne olur bu baharda üşüme//

İllegal bir rüyadır bu uyanalım ve gerçekler,
Sarsın tüm benliğimizi düşsün gözümüzde duran yaşlar yere
Islansın toprak yeşersin güller
Ahenkle ötüşsün
Gül dalında bülbüller
Gülizâra dönsün tüm yürekler
Belki bir gün gerçek olur rüyalardaki gizler

//Rüyalarımı anlatmaya kıyamam ki kimse dokunmasın düşüme//

Melek…