0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
702
Okunma
ölümüm olursa bir gün ansızın
biliyorum üzülecek iş masam,
masamın üstünde başlanmış yazım,
bir de gölgesinde dinlendiğim çam.
yarı camsız biricik dost pencere
yollara bakacak hep uzun uzun,
yollara bakacak beyhude yere
ölümüm olursa bir gün ansızın.
ölümüm olursa bir gün ansızın
sokak çocukları herkesten önce
kollarında acımasız ayazın
titreşerek ağlayacak sessizce.
tekir’im habersiz merak edecek
büzülüp altında gür asmamızın.
gözü yaşlı telgraflarım gidecek
ölümüm olursa bir gün ansızın.
ölümüm olursa bir gün ansızın
kadehim elemden parçalanacak;
inleyen sesiyle yaslı bir sazın
bana belki en çok dostlar yanacak.
iyi kötü herkes bir şey diyecek.
bilirim, yalnız o vefasız kızın
kalbi biraz olsun irkilmeyecek
ölümüm olursa bir gün ansızın.
5.0
100% (1)
