dilsiz dudaksız sözler söyleceğim sana

bir şeyler anlatacağım

bütün kulaklardan gizli

herkesin ortasında konuşacağım

ama

senden başka duyan olmayacak

söylediklerimi...................................



Marmara;

gel bakalım şöyle otur dedi

hamdın

belki ama

çok piştin be gülüm........................



dövüşmeyi oldun olası

sevmezdin

aşk için nelerin üstünden

gelmedin kiii...



yüzün gözün çizik

dizlerin kan içinde

olgunlaşıncaya kadar

nice hicranın göbeğinden çıktın

nice özlem koridorlarından koyboldun...

’an’ların hatrına dayandı gönülcazın................



özlemin acı sancısında...................

’Mevlânın, Şems’i kaybettiği
gibi oldu küçük yüreğin
ölümü bile çok gördün vefalıyla.......................



siyânet ettin

hicranını ölüm çığlıklarını..............

yeri geldi de

Leyla bile kıskandı gönül zenginliğini

Mecnun’un kadar olamasan da



bir yanım ateş- ten

bir yanım rüzigâr

bir yanım su olsa bile

en fazla aşka yakınım



Ey Aşk!

bakma

ism-i nâzıma

cism-i nâtüvânıma

süsüme/ küpeme

bir hicran kolyesini boynuma astığım

lirik külliyâtına

içime bak

sensizliğe baksam

kanım,

iliğim donacak yâr’lar

sarktığım uçurum

düşmüşem yolarına



Ey Hicran!

ölü dillerin harf tınılarındasın

aşılmayan

eteklerin zirvesine yazılı

aşıklar.....



muammalı yürükler..............................



sonun vuslata gebe olduğunu bilirim................



demem o ki;

aşkı tatmayan bile ağzına bal çalan güzeli



aşığı ,

özlemin ruzigârı dinlemediği mekandayım....................



bir dokunsan yüreklere

un ufak edecek

kan pıhtıları içinde.....................................



aşkın haşmetli uğultusu neredesin?



eğer

aşkı tatmadıysam

kör et gözümü

lâl olsun dilim

elim;

alamasın artık kalemi bi daha,.....................

kalbim kalbine karşıdır

ey İstanbul!





04/01/2011





gordion