Ey aşk...
//Boğazıma düğümlenip içime düştükçe nefesin
Susmaktı senin adın...
Tutsak kaldı yüreğimde tek hecelik vuran sesin...//

Ne zaman giydimse üzerime elbiseni
Yüreğime bir beden hep küçük kaldın
Ya sevdamın kolları çok uzundu
Ya da gönül kapımı fütursuz çaldın...

Ey aşk...
//Kara kışı sarsanda hüzün kokan tenime
Yanmaktı senin adın...
İçimdeki ateşini söndüremedin...//

Baharlara saklasanda dört mevsim adını
Her mevsim gözlerimden bin yıl ıraktın
Eylülleri aratsada sığındığım iklimlerin
A/kışına yüreğimin bilki en son duraktın...

Ey aşk...
//Yaralı bir kuş sesiyle inlese de sunaklarım
Haykırmaktı senin adın
Bendeki sedanı dindiremedin...//

Hangi dalına konduysa kalbimin güvercini
Mevsimsiz dökülen bir kuru yapraktın
Ne vakit vuslat eksem yüreğimin otağına
Güze bulanan ellerinle bir çorak topraktın...

Ey aşk...
//Gazel olup dökülsen de avuçlarımdan
Yeminler sıyırdım ben parmak uçlarımdan
Bir zalim tene girip vursan da bağrımdan
Vurgundu senin adın
Bendeki seni öldüremedin....//

ARZU KARADOĞAN
05,01,2010