Bu gün seni bekledim kaldırım kenarında
Postacı göründü köşe başında
Yorgun ayakların yavaş adımlarıyla
Ağlayan bir mektup getirdi bana

Oturdum soğuk kaldırımın kenarına
Açmaya korktum postacı vurdu omzuma
Korkma dedi ölüm yok ya ucunda
Ecel bekliyordu mektubun sonunda

Titreyerek başladım okumaya
Yalnızlığın sesi çınlıyordu ilk satırında
Hüzün bekliyordu ikinci satırında
Unutmaktan bahsediyordu ağlayan mektubunda

Bitmek bilmeyen üçüncü satırında
Güzel günlerin anısına
Yıkma dünyamı dördüncü satırında
Acı getirdi ağlayan mektup bana

Okumakta zorlandığım beşinci satırında
Parçalanmış gönül bıraktın altıncı satırında
Sonu gördüm yedinci satırında
Yıktın dünyamı ağlayan mektubunla

İki yılın anısına yürek dayanmaz bu yazdıklarına
Güzel şeyler yazsan ya sekizinci satırına
Ölümü aradım dokuzuncu satırında
Veda ettin ağlayan mektubun onuncu satırında

Kaldım öylece kaldırım ortasında
Hesabını sordum posta memuruna
Suçlu aradım sokak ortasında
Tek suçlu benim çok bağlandım sana

Sevgi defterimi kapattım orda
Biten bir aşkın sonunda
Yaşadıklarım hayal oldu o anda
On satırlık ağlayan mektup gömdü seni kalbimin ortasına