Daha öncede söyledim,hatırlıyorum:
Nefret bilmem ,küsmek işim değil
Ama gurur yaptım mı bir kere,
Mevlam koruya; dönmem geriye...

İnsan bir kere ölür diyorlarya; yalan...
Ben şimdiden iki kere öldüm bile,
Bir ilk gidişinde, birde aşkım deyip gidişinde,
Birde dahası olmayacak dedin ya...offff...

Ne kadar kolay değil mi?
Dilediğin zaman gir hayatıma,
Oyun tadında eğlence sana.
Palyçon hizmetinde daha ne ola.

Neye şaşırayım, şaşırdım artık.
Beni sevdiğine nasıl inandığıma mı,
’’Seni sevdiğim için gidiyorum’’ mavrasına mı?
Yoksa ’’güçlüsün bu yıkılışı yakıştıramadım’’ lafına mı?

İzmir’ i de sevmiyorum ,sen gittin ya!
Kendimide sevmiyorum; bizsizim ya!
Ah sevmekten birazcık anlasaydında;
Ruhumu alıp ruhunda yoğursaydın ya!

Neden yazıyorsun diye soranlara,
Sevdayı seviyorum diyorum.
Seni çok sevdim sanıyorsun ya!
Ben sevdayı seviyorum; haberin ola...
Hicran HANZADE