Herşeyi süpürebilirsin ama
sonbaharı süpüremezsin,
süpüremezsin sonbaharı
kapı dışarı,
her yere yagar sonbahar
sarardıkça yaprak yaprak,
süpüremezsin sonbaharı,
acıyı hüznü
süpüremedigin gibi gönlünden,
umudu dilegi eksik
etmedigin gibi dilinden,
süpüremezsin sonbaharı,
gözlerinden silemedigin gibi
gözyaşının izlerini,
yüreginden silemedigin gibi
aşkın dinmez ızdırabını,
süpüremezsin sonbaharı,
dinmez fırtınası sonbaharın
dinmez hicran yarası,
bestesi yarım kalmıuş
ayrılıkları dinmez,
bitmez serenadı
yalnızlıkların,
dinmez zamanın savurganlıgı
süpüremezsin sonbaharı,
yüzüstü bırakır bir çiçek
elin kan içinde,
büyümeye terkedilir
bir yalnızlık,
süpüremezsin sonbaharı,
süpüremezsin yalnızlıgı.....


27/10/1990---Drago--- Metin GÜRSOY (Özdemir ASAF’a)