HAYAT VE SUU
Bu aleme ilk olarak akan o oldu
Dünya denilen şehir suyla doldu
Toprak ana hayatının nefsini buldu
Rabbimin ilk bereketinin yeri boldu

Dağlardan aktı geldi dereler oluştu
Çağladı durdu akarak nehirler buluştu
Her biri dağıldı derin çukurlara doluştu
Doğa beklediyi kaynağa göllere kavuştu

Mübarek nur olarak göklerden yağmur verdi
Yüksek tepelere doğru kendini semadan serdi
Onun bu dünyada yapmak istediği tek derdi
İnsanların ve hayvanların yaşayabileceyi yerdi

Allahın izniyle akarken doğada hayvana dönüştü
Her parçası farklı bir canlıya benzeyerek bölüştü
Sessizliğe mahkum olarak yaşıyan bu yeryüzü
Cıvıl cıvıl olan hayvanların sesiyle hep gülüştü

İnsanoğlu bu aleme uyuyarak geldi suyla uyandı
Onlarda diğerleri gibi biri erkek diğeri bayandı
Topraktan oluştukları için ilk olarak susayandı
İhtiyaçlarını gidermek üzere suya doğru dayandı

Sofraların her zaman vazgeçilmez kaynağı oldu
Bir yudum sağlıklı hayat için bardaklara doldu
Onsuz yaşayan canlılar kurudu sarardı soldu
Nemini kattığı toprakların bereketi hep boldu

Bazen sevinçle gülen gözlerden nur olup aktı
Bazen dertlilerin pınarından döküldü iç yaktı
Sessiz sedasız göklerden bulutlardan baktı
Geleceyi vakit dünyaya seslenip şimşek çaktı

Çalışandan ter olup süzülerek aşağı doğru akıyor
Kirlenen bedenleri yine kendisi dökülüp yıkıyor
Denizde gitmek isteyen gemiler yine ona bakıyor
Her nereye baksan işin içinden su olup çıkıyor

Afet olur yangını söndürmek için başrolde koşar
Şeytanın alevine karşı yarışır söndürerek coşar
Ecel vakti gelirse bu görevidir öldürür onu aşar
O öyle bir nimettirki dünyada da ahirettede yaşar

Bir su olmak ne güzel nereye baksan sudan olmuş
Rahmetide bereketide yaşamıda ne kadar bolmuş
Onsuz canlı ya kurumuş yada ölmek üzere solmuş
Dünyada su unutmuşsa eğer vadesi zaten dolmuş

GECE ŞAİRİ