Gönlümü gözlerinin ateşinde erittin,
Sonra hülyâlar döktün, sevdanda kalıp kalıp…
Beni yıllar yılı bir düş peşinde yürüttün,
Şu sevdalı başımdan, akılımı çalıp çalıp…

Ben seni bin özlemle beklerken her saniye,
Sen bir kere sormadın, bu mahzun hâlim niye…
Yine de insaf edip bir gün gelirsin diye,
Seni andım nâfile, yollara dalıp dalıp…

Hüznümü hece hece, şiirlere bağladım,
Karanlık gecelerde, gizli gizli ağladım.
Hicranla dolup-taştım seller gibi çağladım,
Yüce dağlara çıktım, başımı alıp alıp…

Bilmem ki Rabbim sana bitmez bir naz mı verdi?
Güzelliği sınırsız, sevgiyi az mı verdi?
Yoksa bana da yalnız kırık bir saz mı verdi?
Yaksın diye bağrımı, hüzzamdan çalıp çalıp…

Aşk postası iade ettikçe kalp çağrımı,
Gam oku daha derin deldi garip bağrımı.
Dindirmeye yetmedi sabır-sebat ağrımı,
İsyan ettim feleğe, biçare kalıp kalıp…

Neyleyim gönlün beni kendine yar saymadı,
Kulakların bir türlü feryâdımı duymadı.
Şu gönlümün muradı kaderime uymadı,
Vuslata setler ördü, özlemi salıp salıp…

Veli BOSTANCI