HOCAM UĞURLU ŞİİRLERİNİZ GERÇEKTEN GÜZEL TEBRİK EDERİM

Haydi, durma
Yüreğimin izinden yürü
Gel demeyi bilemem
Belki
Isyanlarımı söylemem ellerimle…

gizemlerle dolu bu sözlerin yüreğimizi yaktığı kadar ferahlatan bir yapıda çoşan yüreğimize bir esinti gibi geldi kaleminizi kutluyorum

aman ha alkımı kaptırma
eline geçerse hele benim
çocukların ip atladığı gibi
koşar adım ip atlayacağım
sağlıcakla kalın

Sustum...

Çook yüce duygular; erişilmesi, yakalaması güç.

İçten içe kanayan, ağıdına dilek tutulan bir şiir hüzzamın bestesinde.....

Çok ama çok leziz birn şiirdi yüreğinizden akıp gelen.
Kaleminiz daim olsun.
Saygılarıml...

Bozguna uğrayan kanadımın kızıl saçlarına değdi uçurum çiçeği ezgilerim...

Şimdi bir aşk kadar onurlu, bir hüzün kadar mağrur, bir sen kadar benim...

Sevgimle şair...

Şiir bazen bir martının yüreği olur şairin kaleminde.Söylenmesi gereken ne değin söz varsa günlerce/gecelerce fildişi kulesinde biriktirir.Yalnızca yalnızdır o süre içinde.
Geceden gündüze,gündüzden geceye devingenlik sürerken büyütür sorularını.Onları içselleştirerek yanıtlar arar durur türlü çıkışsızlıklarla.
Çok dayanır,çok yorulur,çok bıkar kafasına taktıığı şeylerden dolayı.
Karanlığı hafif açan mum ışığı altında kendisiyle hesaplaşarak şiirde yoğunlaşırken tutamaz göz yaşlarını.
Hüzzam olur her şey;aşk da göz yaşları da hüzzam olur; duygu duygu akar kağıdın üstüne.
Pırıl pırıl bir mutluluğun Kaf Dağı'nın ardında olduğunu kanıksar.
Sölenen geçmiş zamanın anılarını savurup atma zamanı için son dakikalardır.
Şiir biter ve imza atılır altına.
Oraya atılan imza martının yüreğinin durduğuna değgin son ve kesin rapordur aslında.
Bu şiir ,bana bunları düşündürdü.

Kutluyorum Değerli Zeynep'i.

Mor sızılarla ışıklar saçarak sulu sepken dökülüşlerimizin yangın duldasında hüzünkıran saatler yaşarız, özlem koyarak ismini. İnandığımız bütün masallarda aynı final bekler yüreği, kimi yarım, kimi tamamlanmadan unutulup kaybolurlar, kimi de yeni bir mevsimde topraktan aşk gibi fışkırırlar...
Tebriklerimle Zeynep hanım.

kendinde ses arıyan her kesin bu da sesini duyacağından eminim
harika bir şiir iyiki uğradım sayfanıza
tebriklker ablam
karan

hayatın içinde ne yazık ki,gökkuşağın elden alınma talihsizliği de var.
ama kendi gökkuşağımızı yeniden yaratmak da yine kendi elimizde.bizden alındıkça geri almayı bilmeliyiz.işte bizim gücümüz o noktada ortaya çıkmalı...
anlamlı ve gerçek bir emekti
kutluyorum
şiir,umut ve sevgiyle...

Benim Sevdam Hüzzam

Beni düşünme
Kimbilir
Belki başka bir şehirde
Veya hazana özenen
Haziranın gözlerinde olurum
Fırtınaların önlerinde
Bulutları kurşunlarım özgürce
Hoyrat bir rüzgar gibi
Yar olmam dağbaşlarına…

Boşver
Beni düşünme
Ben yüreğimi aşkta kaybettim
Sığamıyorum güneşin gölgesine
Vedalarla tanıştığımdan beri
Şimdilerde biraz üşüyorum
Gökkuşağı elimden alınmış
Renklerim yitik
Bir ben kalıyorum
Içimdeki yaralarla…

Meğer
Hep haramiymiş sevdalar
Gece karanlığında
Soluksuz bırakan
Kılıçtan keskinmiş
Bozguna uğrayan aşklar
Kuşandığımız hüzünler
Talan görmüş düşlerimiz
Meğerse hep yalanmış
Cephanemiz ise
Gerdeğe girmeyi bekleyen ümitler…

Haydi, durma
Yüreğimin izinden yürü
Gel demeyi bilemem
Belki
Isyanlarımı söylemem ellerimle…
Ama, susmayı iyi bilirim
Kendimi katlederek
Yeminler ederim
zulmün yasını tutmaya
Pusuya düşerim
Darmadağınık rüyalarımla
Masallarada ağlarım
Çünkü, bilirim onlarda susacak artık…

Sen beni düşünme
Eğer özlersem
Sadece avuçiçlerini öperim kana kana
Ama avunamam
Çünkü
Benim sevdam hüzzam….

.hüznüme yoldaş oldu mısraların . yüreğine sağlık sevgili şairem. mükemmeldi