ben seni görmeden,,
ılık bir sonbahar akşamında,
haykıra haykıra yüreğime dokunan,
yüreğini, ruhunu,,,
seninle doğan güneşi sevdim,
seninle sevdim hayat öykümü,
seninle ömrümün türküsünü şiirini kalbime yazdım ..
seninle yaşadım sensizliği..
seninle yaşadım sevdamın kavgasını..
çünki ben seni çok büyük sevdim,,
ben seni ruhumda yaşayarak sevdim can..

ve sen yoksun...
yüreğim de kaldırım taşları..
sensizliğin zındanlarında nasır bağladı düşlerim..
gözlerin vurdu hayallerimi

sözlerin vurdu seni adam gibi seven kalbimi..
nerdesin ey yar, nerdesin canımda ki can,
kanlı yaşlarla boğuşan çaresizliğimde,
beni beni sensiz bırakma sevdiğim...

canımdaki can adam gibi seven yüreğim,,
sensiz zındanlardan daha karanlık,
esaretindeki yüreğimi,
yalnızlık zındanlarından,
gelde kurtar gelde kurtar can..
cehennem den beter yakan,
yokluğunun ateşinden gelde kurtar sevdiğim,,

ruhumu kuşattığın günle başladı..
senle nefes alışlarım..
sensiz kalırsa yaşarmı böylesine seven yüreğim,
seni sensiz sonsuzda dek sevmeye yeminli yüreğim
sensizliğe dayanırmı can dayanırmıyım sensizliğe...
sen olmasanda sevdiğim ,
sana olan sevdamdır, beni yaşatan
iyi ki varsın iyi ki böylesine büyük
seni görmeden yüreğimle sevmidim cann
iyi ki sevmişim....


_CANKALBİME_
KALBİM_KÖRDÜĞÜM
RAİF ŞEFKATOĞLU