Sevdiğin uzaklarda ise ve sen özlemişsen adam gibi;hasret düşmüştür içine...ve yanıyordur ciğer ince ince...hasret kısa ise bazen nostalji olur...yol beklenir bencereden...Begonyalar göz kırpar size gıpta ile...Sevgili gitmişse meçhule ve hiç gelmeyecekse...o zaman ayrılıklar bir elemdir yüreğe...bir ızdırap...gözler nemli,yürek sürekli elemlidir...Zaman insafsızca almıştır cenderesine...o kadar sıkar ki ruhunuz bile rencide olur...Ne rüyaların tadı vardır karanlık gecelerde,ne uykuların... Baharlar artık çok uzak,yazlarda ise üşür yüreğiniz donmuş bakışlarda...sevgisiz çiçekler açmaz bir daha olmayan baharlarda...Üstelik düş kalmamıştır ki güzelliklere kanat çırpılsın...Sevginiz garip kalmış, giden dönmemişse , sizden daha yalnızı var mıdır dünyada?...Kurtaracak sadece sevgilidir...ve...o da yoktur şimdi...Oysa şimdi yeniden güneş gibi doğsa,gönlüne ışık olsaydı...umutlar yeniden yeşerse,sevgisine eş olunsaydı...Ahh...bu kadar mı acı olurmuş öksüz kalan sevmeler...bu kadar mı tutsak olunurmuş gecelerin insafsız karanlığında...Gel ey sevgili...bir ışık ol,bir umut...çek çıkar yokluğun ecel olmadan....Aksi takdirde seven yürek ufak ufak erimekte...hasretlik her bir zerrede acı, hicran ve çile olmakta...Ahh...hayata yeniden bir başlansa...Tüm kötülükler silinebilse hayat silgisiyle ,merhaba denilebilinse yaşanmamışlıklara....
Şiiriniz çok hüzünlü...Adeta okuyanları yasa boğmakta...umarım bu sadece satırlardadır,hayatınızda yoktur...Çok çok tebrik eder tebriklerimi sunarım efendim...hayat gönlünüze göre tecelli eder umaarım...sevgiyle kalın...Entellektüel.