hüzünler şehrinde yalnız yürürüm sokaklarda
düşlerin şehri gibi sanki her sokak
adımlarken kaldırımları her taşında binlerce hatıra
kimler ağlayarak geçti kimileride gülerek
bazılarının içinde fırtına koparken
bazıları sevinçlerde
binlerce insan var koynunda
gülerken ağlayanlar
ağlarken gülmeye çalışanlar
herkezin içinde bir yalnızlık



hüzünlendim yine bakarken sisli gözlerine
hatıralarım canlandı sızladı sol yanım
çok ağır geldi yüreğime
mavi gözyaşlarımı döktüm
hüzün yapıştı yine tenime


hüzün şehrim bugün çok yalnızım senin gibi
ağlamak geliyor içimden delicesine
sokaklarında koşmak haykırmak istiyorum
ömrümce hiç bağırmadım hüzünlerimi
anlabeni
bırak beni haykırayım içimdekileri
dertleşeyim seninle

Hüzün şehrim kaderimiz aynı
senin göklerin sisli yüreğin dertli
bulamadın bir çare derdine sende benim gibi
ağlamak kaderimiz mi dersin gülmek yasak mı ikimize
sevdik basdık bağrımıza
aldatıldık karalar bağladık başımıza

hüzün şehrim gülmek mutluluk değilmiş bunu öğrendim
sende biliyorsun ya
sahte gülüşler var çevrende sana dost görünen
koparırlar lime lime kanatlarını
uçmayı unuturmak için sana
sen sevdikçe kırarlar yüreğini
hep aldatmaca hep sahte gülüşler
safça bakarız yapılanlara
anlam veremez olanlar aklımız

ah hüzün şehrim ah
daha neler anlatmak isterdim sana
bir bilsen içimde kopan fırtınaları
devası çok uzaklarda
vefasız

biz gülmeyi unutanlardanız
hüzün yakışmış bize
sen hüzünlü bende senden hüzünlü
sen hüzün şehri
ben hüzünlerin gülü





MAVİ GÖZYAŞLARI
27 ARALIK 2010