Yine senle giriyorum akşama
Dağların dorukları yürek rengimi almış
Bulutlar saklamış güneşi
Umutsuz hayaller kurmakta dünya
Kadehteki içkiler sarmakta bedenimi
Bir yanmaktayım bir yanmaktayım ki sorma
Sen tam karşımda oturmaktasın
Gözlerim kan çanağı
Elimi uzatsam tutacağım ya
Fırtınaya tutulmuşum dengem bozulmuş
Uzanıyorum tutmak için ellerini
Tutamıyorum yalpalıyorum
Kayboluyorsun gözlerimden
Kader midir bilinmez
Hep vuslata beş kala duruyor saatim

Gecenin bir yarısı
Senli hayatı paylaştığım odamdayım
Tül perdeli penceremden
Meltemle birlikte girmektesin
Tüllerden soyunup sessizce giriyorsun koynuma
Odama sızmakta mehtap
Yıldızlarla dertleşiyorum bütün gece
Sana olan aşkımı anlatıyorum onlara
Onlarsa güneşe olan hasretlerini
Hayaller kuruyoruz hep beraber
Vuslatı düşlüyoruz solan gözlerimizde
Lakin sabah oluyor kayboluyorlar
Kader midir bilinmez
Hep vuslata beş kala duruyor saatim

Gurbete savaş açıyorum
Yolları yumak yapıyor, dağları düzlüyorum
Sınırlar engel değil sana gelmeme
Onca zaman alıyor uğraşlarım
Dört mevsimi yaşıyorum
Yüreğim çiçekler açmakta
Ruhum ağustos sıcağında hasretten
Dağların karı kirpiklerimde
Kapına geliyorum sırılsıklam
Ve ziline basıyor parmaklarım
Uyanıyorum… kan ter içindeyim
Kader midir bilinmez
Hep vuslata beş kala duruyor saatim

23.12.2010/İstanbul

ibrahim coşar