Mahşerin Yangınları
Eski bir paçavra sanki yalnızlığım
Çılgın ihtirasların gafletinde uyuyorum
Dilimde ezeli ve ebedi bir nakarat
Döndüm sırtımı sevdalı yüzüne
Olmazlığına başkaldırıyorum…

Oysa...
Oysa birbirimizin gülüşleriyle ekilmiştik göllere
Atmıştık firari mutsuzlukları azgın denizlere
Martılar salmıştık kaf dağının eteklerine
Hangi rüzgâra yükledin yokluğunun sınırını?
Hangi acıların içinde yitirdin umutlarımızı?
Gelmedi yaşanası ömürler soframıza neylersin…

Uzaklarda,
Çok uzaklarda yelkenlerini yakan gemilerde
Bulutlarla elim sende oynuyor rüzgâr
Dalgalar kendine güvenli koy arıyor
Sensizlik katran karası bir gece yar
Umutların sılasında akşam erken oluyor…

Çıkıp gelsen bir gece ansızın yurduma
Dudaklarındaki çiylere uzansam hasretle
Üşümüş ellerini koynumda gezdirsen
Mahşerin yangınlarını çıkartsak birlikte
Gözlerinin derinliklerinde kaybetsem kendimi
Ruhunun yaşanası saraylarında içsem aşk badesini
Sonra çekmeye razıyım yar tüm cezalarını…

Yazan_Remziye Çelik Ve ( LABİRENT) Seleattin Yetgin
Yorum_ Remziye Çelik

Değerli dost (LABİRENT)Seleatin Yetgin beyfendi ikimizin ortak yazdığı bu dostça şiir için çok teşekürler sizi sayfamda ağarlamak benim için bir onurdur sayğılar.