Sevgi yaşadığı ruh hali içinde bazen sonbaharları seçer bazen ilkbaharları...Hüznü yaşamışsa hazan, mutlu ise bahardır... Kimi de beyaz kar olur deli gönül karakışlarda... yahutta Ağustos sıcağında üşür kimi zaman...Temayülleri alt üst eden durumlar da yaşanır nadiren...İşte bu, sevginin orijinalliğinin resmidir...Tekdüzeliklere meydan okumaktır ...Farklı sevmenin sıradışılığı...kendine özgü...kopye olmayan...İşte bu yüreklerin tutkusu başkadır,sevmesi bambaşka...Aşkları adam gibidir...ayrılıklar bu yüzden hep dönüm noktasıdır...hasretlikler iliklere kadar yaşanır, dokunmalar yanmadır alev alev...Yüreği ellerine alma, gözlerde demlenmedir sevme...Sebep,mekan,zaman ve gerekçe aranmadan...uçmak bir yana buharlaşmaktır kadife bakışlarda duman duman...umutlar yeşermiş dal budak sarmıştır yürekte...dalları evreni sarıp sarmalamıştır adeta...tebessümler gamzelerde sevene tuzak,mahsun bakışlar yürekte dayanılmayan hüzündür...kaçışlar göçmen kuşların göçü,el uzatmalar kurtarmaktır bir nice yangınlardan sineyi...Seven bu kalbe artık kurkular hükmetmemeli..En ağır çile ölüm olsa,severek göz kırpmadan birlikte gidilmelidir...aşktan ölmek seven yüreğe bir payedir...Gerisi yalan...
Şiiri yazan yüreği ve kalemini tebrik ederim...mükemmeldi...saygılarımla...Entellektüel.