30
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1849
Okunma

güneşin bulanık gözlerinde kum taneleri
akar evrenin dudaklarına
kirlenmiş dokuma tezgahlarında
ağlar renklerin sus kalışına...
eski bir mezarlık dünya
kokuşmuş kentlerin, eprimiş yüzünü barındıran
sığ ve karanlık...
tıkanmış burun delikleri yüzyıllardır nefessiz
kan sızdıran, maviliklerin acımışlığında
ölü kuşların uçuştuğu asuman
yorgun dalgaların beşiğinde uyuyan
yosun parçaları gibi yaşam
cıvık ve kaypak
iyilikle kötülüğün harmanlandığı yerde
başımızdan dökülen tırpanlanmış / umutlar
homurtulu günlere gebe zaman
doğdu doğacak, karanlığın gözleri…
uyan insanoğlu !
değerini bil akan zamanın
düşün geleceğini !
gözü dönmüş çekirge misali tüketme varlığını
bak !... mekanik bahçelerde ürettiğin
yapay beyinlere…
duygusuz, yönünü şaşırmış ruhlara
paslı sandalyelere prangalı, kendileriyle sevişen
çürümüş bedenlere bak !
geleceğin rahmine düşen
ceninse yaralı…
uyan ademoğlu !
öfkesine yenilmiş bir atın, dizginlerinden bakma
sessiz hıçkırıklarında boğulmuş, doğayı dinle
zakkum çiçeklerini yudumlayan
aç çocuklara bak !
keçeleşmiş usunun dehlizlerinde
boy veren kötülüğü besleme
kana kana iç
güneşin gözlerinden damlayan ışığı
aydınlık yolun, gelecekse umudun olsun !…
ayşe uçar
21 /12 / 2010