Sabaha düşen bir çiğ gibi başlamış dizeleri... Eril ve dişil dünyadan yapıyor son vuruşunu... Adamlık... İnsan varlıgının kısacık yaşamında sürdüregeldıgı ve zaman dedıgı kavramla ölçulur yolculuğunun kısa bir hıkayesı gibi... Ama iki uclu bir yolculuk...Aradığı yol, yaşama ait her türlü duygu, davranış ve yaşantıyı barındırmış dizelerinde...

Bir nevi mülkiyet tarıfı... Hem hayal, hem ,icra hemde muhakame edılen bir anlatım tarzı ıle karsı karsıyayız... Okuruna duygusunu geçirekle kalmayıp onuda yanı sorgulamanın içine çekıyor... Bılgı bırıkımının çeşitliliğine, ustaca sergıledıgı dıl oyunlarınıda ekleyerek munzam bir sanat içsisi olduğunu haykırmış şair.

İmge denızınde bir seyru sefere cıkmıs gıbı oluyorsunuz. Her bır kac mıl gectıkce o denıze dalıp ıcınde yatan guzellıklerın keyfıne varmak ıstıyorsunuz... Tek haksızlıgını noktalama işaretlerinden faydanalmayarak; okurun nefeslenmesıne, vurgularını özümsemesine ve ses rengının kulaklarda aşına omasına ızın vermeyerek yapmış... Bazı bölmlerde rotusar yapılabılır, ama bu şiirin bütününe ılıskın akustık tınıyı degıstırmez...

fazla güzellik aklı yolundan eder derım. Bu kadar çeşitlilikle yuklenınce şiire, bu kadar ustalıkla; yuzme bılmeyenlerın anlam kıtlıgı cekmelerıne neden olabılır endısesı tasıyorum. Bu derınlıkten bazı okurların yeterınce yararlanamayacagı endısesını dıle getırmek ısterım... Elbette bu bır tercıh meselesıdır.

Emeğine sağlık, yenı kelımelerde buluşmak dileğiyle...