Rüyamda bir toz gibi
Göğün en dibinden düşüyorum
Yanından geçiyorum yıldız yıldız evren
Hiç bu kadar küçüklüğü bilmedim.
Ey sevgili,
Bir sen mi sanırsın güzel
Hangisini sayayım,
Güzelik Sensen
Güzelliği gösteren
Tüm güzellikleri var eden
Allah’a nasıl şükredeyim.

Var git durma
Bu aşkı kendin mi sanırsın
Bu kalbimi Yaratan Allah
Sevgiyi anlayan bir kalp
Göz veren değil mi?
Neden gölgelere sarılayım.
Hadi git,
Nasılsa güzeli gören göz benim,
Sen bir kendini görürsün
Ben ki sınırsız bir aşkın Allah’a
Sevgiyle yürüyen bir garip dervişim.

Çok yandı için
Neden görmezsin
Züleyha, Yusuf değil göreceğin
Onları var eden Alim bir Allah var
Sen cismani putlara gönül verirken
Ruhun çırpınır Rahmanın gör dediği yerden.

Haydi geç bu aşk ateşinden
İbrahim gibi Halil kulun yürüdüğü yer bura,
Ne demişti duy kulak ver
Ben ne güneş, ne ay ne yıldıza taparım
Her şeyimi veren bir Allah ile varım.

(Aralık 2010 İstanbul)