13
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1461
Okunma

Vurgun yemiş her aşığın, çok yanık olur türküsü
Tamahkâr sanır kendini alır aklını başından
Dudak titrer dili küser, gelmez bestenin arkası
Tamahkâr sanır kendini, alır aklını başından
Kelamı bitmiş aşığın nağmeyi tuza yatırır
Derinden çeker efkârı, teni çengele batırır
Mecbur hayalini besler, aşkı sayfada bitirir
Tamahkâr sanır kendini, alır aklını başından
İçmeden sızmış aşığın yangın yeridir düşleri
Gözler her saniye kaçak, iskânsızdır gülüşleri
Yoldaş arar yalnızlığa, zordur aşka dalışları
Tamahkâr sanır kendini alır aklını başından
Yarası azmış aşığın, neyi varsa kayıp eder
Issız nahit gölgesinde, gizlerin her biri heder
Ayrılığı siper kılar, kâbuslara ömür adar
Tamahkâr sanır kendini alır aklını başından
Zaralının kitabında, yarenedir her bir sözü
Varsa yoksa her şey odur,eksilmez yürekten közü
Bu sevdaya düşmüşlerin,aşkla dolar bayır düzü
Tamahkâr sanır kendini alır aklını başından
ZARALICAN İST : 2010