Kâinatı dinliyorum
Müthiş bir seda
Tahayyüllere götürüyor
Mevsimlerin içinde
Tefekküre dalıyorum
Beyaz karlar üstünde
Toprak ana uykuda
Bir müjdeci bekliyor
Uyanmak için düşlerinden
Beyaz gelinliğini soyuyor üzerinden
Baharın habercisi
Sürgün veriyor yapraklar
Çiçeğe durmuş ağaçlar
Kuş sesleridir ruhuma dökülen,
Ilık bir rüzgâr gibi
Eriyen karlar
Süzülüyor toprağa
Toprak ana mutlu ısınıyor bedeni
Renkleniyor etekleri
Sular ısındı bu kaçıncı cemre
Ağaçlar meyveye durdu
Tablalar bereket gördü
Sonsuz nimetler
Çeşit çeşit
Ambarlar mahsule doydu
Ummanlar insanlarla buluştu
Yaz günleri güneşle, bedenler şifa buldu
Baktım ki uyanan cemreler uykuya hasret
Sararıyor beti benzi ağaçların
Hilkatin manası bu dökülüyor yapraklar
Toprağa dönüyor, özüyle buluşuyor
Su ve toprak mayası hayatın
İçti hayat suyunu toprak,
Mütevazı bir şiirdi baştan sona mevsimlerim
Ben hayatı su gibi içip toprak gibi öperim

Melek…