10
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2063
Okunma

akşam unuttuğum dertler
başlıyor gün doğarken
istanbu la kar yağmış
ben titrek sesle ismini söylerim
gözlerim ben den kaçar
bense yüreğim den
belkide kabul edemememdi
kendi kendime bile itiraf edemedim
soğuktan değil
bakışlarından donduğumu
koca bir fincanda içiyorum çayımı
alaca karanlığı sevmem ben
sensizliği hatırlatır
sana, aşkıma isyan ettirir
o an sesin çınlar kulağımda
yüreğim dağlanır umutsuzca
çöker dizlerim derman kalmaz yaslanırım duvarlara
ağladıkça boğazım düğüm düğüm
içimdeki buruk acının tadı acılaşır
ya gündüz olmalı
ya gece sessiz batmalı
takılınca gözlerim uzaklara beklediğini bilmek
sevindirirdi beni
ama ben biliyorum
son nefesimde bile titrek dudaklarım hala seni anacak
5.0
100% (5)