Bazen uyku tutmaz bedeni

Ya da beden uykuyu

Yatak yastık yorgan

Güreşe tutar seni



Sonra;

Üçü de tuşa gelir

Kaparsın gözlerini

Ve bilirsin neler göreceğini

Adı rüya dır



Buz mavisi bir deniz
Yemyeşil ormanlar
Bir sürü çocuklar
Ve onların cıvıl-cıvıl sesleri
Ellerinde renkli uçurtmalar
Kimi kumdan kaleler yapar
Kimi ağaç tepesinden yemiş toplar
Kimi top peşinde koşar
Kiminin elinde bayat bir simit
Kimi arkadaşının kulağına birşey fısıldar

Ağlayan gülen birçok çocuğun gözü

Birbirleriyle harmanlaşır

Kiminin ayak bağı çözülmüştür

Kiminin çözülecek ayakkabıları yoktur

Kiminin çiçeklidir elbisesi

Kiminin çıplaktır teni



Kiminin uzaktan anası babası seslenir

Kimisi o sesin adıyla beslenir

Ve...gündüz kapatır ışıklarını

Giden çoktan yol almıştır

Karanlığa sürüyle mevsim düşer
Sıcacık evlerine giden çocuklar
Uykuya dalmıştır


Ay ışığının altında kalan çocuklara
Vakit daha sanki sabahtır
Ve hepsi bu duruma alışıktır
Bazısı romantiktir çalı çırpıdan ateş yakar
Minicik ellerini ısıtırlar
Yürekleriyle mızıka çalarlar
Onlar büyükler gibi yalnızlığa mızıkçılık yapmazlar

Kendi savaşlarının içselliğinde

Birde iştahlı ıslık çalarlar
Senin benim onun bunun

Atıklarıyla mutlu olurlar

Kiminin adı Rüya, Deniz, Umut

Kiminin Yeter, Pembe, Dursun, Sükut

Hepsi filmlere konu, dillere sohbet olurlar

Şiirlerin dizelerine düşer dururlar



Onlar zaten düştür

Ve saat başı

İki büyüğün birleşmesiyle çoğalırlar



Bazen düşünde kolların uzar

Hepsini o sıcacık yatağına

Kanatlarının arasına alırsın

Öper koklarsın
Nefeslerini solumak sitersin

Ama düşlerin sesleri yoktur anlarsın



O an;

Yatak yorgan sırılsıklamdır

Korkma sakın! hiç biri

Altına kaçırmamıştır

Çünkü iyi bilirler

Değişterecek çamaşırları yoktur

Yatağı senin göz yaşların sulamıştır da

Bir de onları ıslatmışsındır

Onlar bizim göz yaşlarımıza da alışıktır

Ceplerinde verecek kağıt mendilleri hep hazırdır
Sabah olduğunda;

Gördüğün rüyanın üzerini örter

Umudu cebine alır

Deniz kenarında yürürsün

Yeter diye bağırsan nafile

Daha da beter olacaktır adımlar

Hadi birde pembe gözlüklerini takmayı dene

Yok yok dursun herşey yerli yerinde

Oynatma taşları

Alla pulla süsle çiçeklerle düşlerinde

"Sükut altındır" diyenlere

Ah şu Umut!

Fakirin ekmeği, yorganı umut

Sen iyisimi kendi kendini uyut

Gerekirse gülsuyu yerine naftalinle kurut

Bayatlamasın bir dilim somut

Ve isteyen yesin bal niyetine

Şimdi dön yüzünü rüzgara

Siper et gövdeni çocuklara

Tükürsünler

Tokatlasınlar

Taşa tutsunlar

Ne acıdır ki

Onlar yine

Sevgimize, güvene, yarınlara

Muhtaç olarak ellerimizden tutarlar



a&y