Ey gönlümü aşkına dilenci eylediğim,
Ey gönlümün bağına gül diye peylediğim,

Harut, Marut yenilmiş bu aşkın kudretine,
Ben yenilmişim çok mu vurulup suretine?

Sen alay et küçümse aşkımın saffetini,
Başıma taç eyledim ben senin iffetini.

Ey gül yüzlüm, gül tenlim, bulut gözlüm, yağmurum,
Ayım, Zühre yıldızım, aydınlığım, göz nurum.

Aşkımı çevreleyen sır fanusu çatladı,
Gönlümün ortasında bir yanardağ patladı.

Dağıldı tüm çevreme aşkın kıvılcımları,
Nehirler, okyanuslar söndüremez bu nârı.

Mecnun Leylâ’yı aştı, ben seni aşamadım,
Aylar var ki hiç sensiz bir saat yaşamadım.

Ey saçının teline gönlümü bağladığım,
Ey her gece sessizce uğruna ağladığım.

Ey akılla, mantıkla aşkımı tartan güzel,
Acımadan bir anda kenara atan güzel.

Cazibene tutulmuş bir küçük pervaneyim,
Aklı başından uçmuş bir garip divaneyim.

Ey kömür gözlerinde dünyamı seyrettiğim,
Ey yüzüne baktıkça eridiğim, bittiğim.

Ey çözümsüz sırların en girift bilmecesi,
Ey sevda bestesinin içimi yakan sesi.

Mecnun Leylâ’yı aştı ben seni aşamadım,
Aylar var ki hiç sensiz bir gece yaşamadım.

İbrahim Sağır