Yozgatin camliginda bir ku$ olsam
ucsamda evimizin önüne konsam
anama babama karde$lerime sarilip doysam
yillarca koyunlarinda yatip ke$ke hic uyanmasam

Gözümde hayalleri durur
zalim gurbet, yanliz gecelerde beni can evimden vurur
yakar icimi ayrilik ate$lerinde kavurur
bedenimi ruhumu hatiralarda yozgatin sokaklarina savurur

18 yildir gurbetde hasret cekerim
ayriligin tohumlarini her izin vakdinde ekerim
aylar uzarda bitmez gözümü agustosa dikerim
in$allah kismet olurda yine izine giderim

anami babami yitirdim bulamiyorum
ailem dedigim sevdiklerimden haber alamiyorum
ölüyüm artik sanki ya$amiyorum
nerdeler canim dediklerim,hayallerimde bile kavu$amiyorum

unuttular beni aramaz oldular
karanlik gelecekde beni yanliz koydular
cigerlerimi hasret hancerleriyle oyum oyum oydular
anlamadimki beni neden gurbetde duvar dibinde koydular

derdime derman yok,aglar gezer oldum
her gördügüme derdimi yanar oldum
kendimi gurbetin kucagina korkusuzca saldim
cahildim bilemedim, sevda ate$i yüregime dü$meden ,elin gobeline kandim
napdin sen babam, beni kendi ellerinle, keremin arpa tarlasi gibi yakdin
aramaz sormazsin artik,uzakdan uzaga el gibi kizina acimasizca bakdin
iflah olmam artik ,beni HASRET ate$lerinde alev alev yanan volkanlar gibi birakdin