sen;
Duygularını tutsak etmiş,
Bencilliğinin harmanında savurmuş,
Sevdiğini sanan ,
Oysa sadece kendini inandıran
Zavallı..sevdiceğim..!

Sevdiğini sanırsın;
Oysa her seviyorum deyişin,
İhtiras ateşini serinleten,
Ama kandıkça doymayan,
Bir yudum su misalidir yüreğine serpilen.

Sen sevemezsin;
Yüreğin özün koralevlerde yanmadıkça,
Adımı andıgında yüreğin burkulmadıkça
Gözlerin sizleri dagıtıp parlamadıkça,
Sesimi duymak adına ,
Rüzgarlarımla dost olamıyorsan
Sen sevemezsin.

Sessiz ve soguk gecelerde,
Uykusuz ve üşürken bedenin
Hicran ateşi tenini yakmıyorsa,
Gözlerin ve yüreğin aglamıyorsa,
sen asla sevemezsin.

Senin için"ölürüm"demek,
Sadece bir fantezin olmuşsa,
Sen vazgeçilmezim,herşeyim deyip,
Aşkın için diyet ödemeye korkuyorsan
Sen asla sevemezsin..

Bir kelebeğin asilliği,
Bir pervanenin sadakati,
Bir günlük ömrü için
Bin çiçege mutluluk veren,
Yanacagını bile bile ateşin ışıgına vurulan
Tüm bu değerlerden yoksunsa yüreğin,,
sen kimseyi sevemezsin.

Sen on kelimelik lugatla hayal kurarken,
Ben tek hecelik umutla yaşıyorum.....
Ve her gece hüzünle demlenip,
Son saltanatımın sefasını yaşıyorum.....

İNAN SEN KİMSEYİ SEVEMEZSİN..