Herkesin bir oyuncağı varmış
Benimkisi ben
Küçük ellerimi kullanırım oynarken
Bazen kumdan kaleler yaparım
Kendimi hapsederim çıkamam
Bazen gözlere mutluluk veririm
Ama hiç çaldığım olmadı
Yarım bıraktığım aşkım asla

Herkes gibi benim de kanayan yanlarım
Ve kanatanlarım var
Her hücremin ayrı bir izi vardır
Her birinin ayrı bir hikayesi
En çok ta fedakarlığım var
Özgürlük uğruna emeğimden bile vazgeçerim
Ellerimden de vazgeçecektim
Avuçlarım dolu olmasıydı eğer

Bir de öldürdüklerim var
Mesela hiç büyümeyen yanlarımı
O çocuk yanımı
Aşka inanan yanımı
Aşk için her şeye değer diyen aklımı
Ölürken baktım kendime
Acıdım
Sonra uyudum
Uyandığımda yeni biri olarak
Uyanmayı hayal ettim
Unutmayı hayal ettim…
Uyandım
Elimi uzatacak hiçbir şeyimin kalmadığını anladım

Yalnız ve sensizdim
İkimizin , bizim yalnızıydım
Kimin
Hangi yürek acısının çıkarımıydım
İçimi açsam benden kaç tane sen çıkardı acaba
Saydım
Bir dünya sen çıktın
Topladım seni yan yana koyarak
Nokta kadar sevgi çıkmayınca
Nokta koyup gidiyorum
...