Kime yüklemeli bu ahları,eyvahları?
Oturmalı şimdi bir dağın eteklerinde,
Yanmalı,
Yana yana, koca bir dağ olmalı.
Ağlamalı şimdi bir gök bulup,sel olmalı,
Dünyayı sana boğmalı,sende boğulmalı....
Kime yüklemeli bilmem,bu ahları ,eyvahları?



Hasretine yazdığım her kelime,alıyor içimden umutlarımı,
Öyleyse yazmamalı...
Vurmalı..
Cümlelerin tam alınlarından vurmalı,
Katil olmaya değer bu acı;
Sözleri kalemin dar ağacına asmalı.
Celladı olmalı bu sancıların,biraz da onlar yanmalı...



Çıkmalı bu dalgalı denizlerden,
Yeter arık!
Karaya vurmalı..
Nefes nefese kaldı ömrüm,
Çok acılar yutmuş olmalı....
Biraz huzur,biraz,
Bu kadarına hakkım olmalı..



Ay olmalı,yıldız olmalı,güneş olmalı,
Uzak olmalı herkesden,
Belki yalnız olmalı,ayrı olmalı.
Ay olmalı,yıldız olmalı,güneş olmalı...
Başkalarına parlayıp kendinde kararmalı,
Bir gün hiç farkedilmeden,bir boşluğa kaymalı,
Bir gün geçmeli önüne birileri,tutulmalı,
O gün anlaşılmalı değerin..
O gün anlaşılmalı.
Bir gün batıdan doğmalı,batıdan;
Kıyametler kopmalı !