Ne Tekke ne zaviye, irsada yetmez fikir?
Çagla ey mana selim, Muzaffer olsun zikir
Sig da kalma gül zarim, ermez sonsuza akil
’Feryadim deryalara, ummanlar son bulacak
’Kuduranlar kudursun, Rabbim baki kalacak.

Ey pervasiz ruhsuz kir, sende huzur ne arar!
Akil bulug olunca, rüzgâra hesap sorar
Kudretin temelidir, Ariflerin son karar
’Nursuz kalan bu beden, ehlin de son bulacak
’Nihayeti bellidir, firsat yalniz kalacak.

Titre ey bilirkisi, dök dösünden taslari!
Aglarsan düzgün agla, bosa dökme yaslari
Benim diyenler nerde, bütün düstü baslari?
’Ey saltanat düskünü, her canli son bulacak
’Kibir bendini yikti, nefis ruhsuz kalacak.

Var ligin mazhar eyle, fermanlar yalniz kalsin
Ey olmasin yaralar, dermanlar yalniz kalsin
Kov çakali kapindan, ormanlar yalniz kalsin
’Tek hüküm sensin ya Rab, sebep seni bulacak
’Zaman hilkat nurundan, elbet ünsüz kalacak.

Iki tas mezar olur, ne ektinse biçersin
Nasipse yüce ölüm, sende bir gün göçersin
Sirat da varsa izin, belki sende geçersin
’Son oldu, bitti ömür, toprak seni bulacak
’Ruh bedenden ayrilip ceset yalniz kalacak.

Zikrettin Karaca