Bazen eskilerden bir söz olduğunda, ilgimi çok,çok çeker,
Annemin Meyet abla diye bahsettiği ,avukat olan, hanım,
Eşi Kamil Tolon,çamaşır,bulaşık fabrikasını Bursada kuran,
Mühendis olmadığı halde ,sanayide imzasını atacak , adam...


Bunlar bir değerdir,geçmiş bize ,bir yandan hep, öğüt verir,
Soğanlıköy’de ilk çamaşır,bulaşık makine fabrikası , ilktir,
Hep dinlediğimde aşklar,hatalar ayni,zamandır sadece farkı,
Karbeyazı, kadın bırakılıp,küçük karakuru, kız alınacaktır..

Bazen mezarlıklarda ,muhteşem taşları ,acıyı buruk gülümsetir,
Kimler,kimler,yatmaktadır,hayatsa ,sadece koskoca yalandır,
Şu obur toprak doymak bilmezki,habire durmadan yutandır,
Son model arabasında genç karakuru karısı azmı hava atmıştır...

Bursa’nın eski zengin ailelerinden hatıra kalansa,dev anılardır,
Apartmanlarsa o dev anıları çiğnemiş,o koca konakları yıkandır,
Bazılarıysa hala ayakta,restore edilip şu an ayakta kalanlardır,
Dedim ya, eski evlerden kalan hayat,bence bu hayatın devamıdır...

ZAMANMI?ELBETTEKİ FARKLI AMA BENCE İNSANLAR HEP AYNİDİR..
KISACASI HAYAT BİR SAHNE KURMUŞ,HER DÖNEMDE OYUNCULARI,
YENİLENMİŞTİR...

HİKAYE DOĞRUDUR..
SALİHA HANIM GÜNLÜĞÜ
KAYIP SAYFALAR
1986

BİNAY SEYMEN
30.11.2010