Evvel bahar deminde gönlümün mateminde.
Ben seni seviyorum her zaman ve zeminde.
Şıvgın verir yüreğim sımsıcak nefesinle.
Yâr derdimin çaresi dudağının eminde.

Kendimi avuturum hep çınlayan sesinle.
Şu yaralı yüreğim bahtiyar yeisinle.
Çölde vaha gülüşün bayram olur gelişin.
Öyle kayıtsız kalma gönül sesimi dinle.

Uzaklarda olsan da benimle yaşıyorsun.
Yüreğim hep peşinde Kaf dağı aşıyorsun.
Fikrimdeki ince gül incecik parmakların.
Gamzenle yaralayıp hâlime şaşıyorsun.

Evvel bahar gelende elini elime ver.
Gören göz duyan gönül daima seni sever.
Billurdan gülüşünle çölde vaha olursun.
Senin her hâlin güzel şavkın gözlerime fer.

Yâr ile muaşaka bendeki bu ince hâl.
Gönlümü tutsak eden tek misilsiz gülnihal.
Gözden uzak olunca sevmeyeceğim sanma.
Ya gel gönlümü şad et ya da şu canımı al!
Ankara,27.11.2010 İ.K