Kadavradan ibaret bir gövde,
İmlası bozuk bir cümle..
Bir de aramızdaki büyüyen özlem..
Ne sen olabileceğim gözlerinin dibinde..
Ne ben olabileceksin yüreğimin terinde..
Ama...
Bir cümle olduk biz..
Anlatım bozukluğuna meyal verdik ise de,
Sevgiye dair alıntılanmış,
En anlamlı söz olduk biz..
Bizden doğma mutluluğu var ettik
Aşk sağnağında...
Bizden olma bir fincan umudu tazeledik
Hayat çaydanlığında...
Ey kirpiklerinden sağdığım gökkuşağı yedi rengi,
Hüzünbaz hüzünleri unut.
Ayak diblerine kök salmış siyah’ı da .
Koş, yeni demlenmiş yürek demime.
Sokul ve mevzilen gözlerinde kuruttuğum kirpiklerime.
Şarkılar sustu biliyorum.
Söz sırası bizde.
Mutluluğumuzdan alıntı birkaç çift umudumuz var
Dudaklarımıza ördüğümüz..
Erişmese de ellerimiz ellerimize,
Bir yolumuz var özleminde yürüdüğümüz.
Sana gel demiyorum.
Biliyorum hakkım değil bu.
Bırak kanlı bir savaşın içinde geçsin ömrümüz..
Çilekeş bir sonbahar yaprağına özensin gözlerimiz..
Aynı tende, aynı gölgede yürümese de mor düşlerimiz
Aynı sevdanın ıslak cümlelerinde büyüsün adımız..
İlintilensin kokun Cennnetle,
Bize aidatlansın ayrılık...
Ne fark eder ki..
Ben sendeyim..
Sen bende.
Bükülse de cümlelerimiz ,
Sökülse de alfabemiz biz bir cümleyiz..
’Sen ve ben’...
İki harf bir cümleden ibaret mutluluk...
Mutluluğuma, umudumu bağışlayan,
Biliyorum özlem kör topal zamanlarında ilerliyoruz..
Sen benden uzakta,
Ben senden ırakta yürümekteyiz..
Dışı düşsüzlüğe gebe kalmış
Bir sabahın koynunda boyun bükmekteyiz..
Bazen gözlerimiz nemlenmekte,
Bazen de özlem aramıza perdelenmekte.
Ama bırakmak yok vefalım!
Mutluluk, umuda gark olmuşsa,
Artık dönüş yok bu yoldan.
Ölüm;
Ölümümüzü öldürmeden gitmek yok.
Bırak ellerinden içmeyeyim bir bardak suyu.
Bırak gözlerinde sabahlamasın yüreğim.
Uzaklarda bana ait bir cümle ol yeter.
Koynumda sonbaharları kurban edemesen de
Bırak yanımda hep umut ol yarınlara...
Sığlığıma / içimdeki yalnızlığa bir dirhem hayatı aşılayan,
Sus.
Dikenli telleri dudaklarına getirip kanatma yaralarını
Kavuşmamanın ızdırabına kanıp içme hüznün şerbetini.
Bak kör bir yüreğe sevgiyi öğretiyorsun.
Büyüyor içimde masum bir çocuk.
Yarım değil cümlelerim..
Mutluluk fiilinden umut deryası cümleler kuruyorum kırmızlarda.
Rüzgarı omuzlarıma alıp bulutlara yeni göç yolları buluyorum.
Biliyorum her yol sana..
Biliyorum her söz sana.
Zifiri bir karanlık ilerlediğimiz,
Bir ölüm kalım savaşı göğsümüzden sildiğimiz..
Bırak aramızdaki özleme bakıp durma..
Kefenle gözlerindeki ıslaklığı..
Gün vuslat zamanı..
Gün bizi bizde yaşatma anı..
Doldur gözlerine masum çocuğun hayallerini..
Yürü bana doğru harf harf..
Yürü bana doğru dua dua..
Bir de gelirken bana,
Bİr avuç mavi ve kırmızın bütünlüğünü çok görme sakın..
Unutma vefalı yarim
Özlediğim kadar Sen’sin..
Sevdiğim kadar Ben’sin..
Seni özlemin en güzel yanı;
Seninle her gün yeniden doğmak kırmızı ve mavinin büyüsünde ..
Hep nefes al emi..
Seninle hayatlandı bu hayatım...



15/04/2005


Gordion