0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
871
Okunma
Vazgeçiş kokuyordu aklımın kıyıları
Yakamozlar dolduruyorken göz çukurlarımı
Geceye değerdi tenim gölgelerin hükmünde
Ve bir yel gelip uçururdu zihnimi yoran şeyleri
Boşlukları saymakla bitmezdi köşe uçlarının
Esmer gülüşleri ifşa ediyordu
Ana kucağı z(a)manları
Gözlerimi astığım şafaklarda her gün yeni bir çocuk doğuyor
Yakama salınan kokuların ardına
Korkuları düşüyor bir bir düşleri kilitleniyor
Sanrısı boy veriyorken tanrıçaların
Belirirdi bir değiş hiç umulmadık dünyevi labirentlere
Şimdi terkoz kokar bu kentin ılıman iklimleri
İliklerim, yarına devşiren tortunun ayak izlerini
Kızıla çalar, retinası sararan düşsel birikintilerin...
Yasemin Şen
5.0
100% (8)
