Hakkındır yazabilsen bir nice destan sana,
Uğrana feda etsem, azdır yine can sana.

Kelimeler yetersiz, mânâlar cılız kalır.
Selam durur her sabah bu kutlu vatan sana.

Hangi meslek bu kadar kutsaldır öğretmenim,
Geleceği müjdeler seher sana, tan sana.

Fânilik vadisinden ebede yürür adın,
İlmin kutlu yolunda kılavuz irfan sana.

Öyle bir mimarsın ki, nakış nakış ördüğün,
Deha abidesinde malzeme insan sana.

Kırk yıl kölen olsam da hakkını ödeyemem,
Ömrümü sebil etsem revadır inan sana.

Senden aldım hızımı, kesemez fırtınalar,
Başında insanlığın en şerefli tacı var,
Anlatmak kolay değil öyle bir yüceliği,
Kadrin yüce kalacak, yücelikler sana yar.
Kararmış gönüllere ışık oldun, nur oldun,
Cehaletin önünde aşılmayan sur oldun,
İzin ver de kapında kırk yıl kölen olayım

Şekilsiz düşünceme en güzel şekli verdin,
Hoşgörü yağmurunda yıkadın düşlerimi.
İnancın namlusundan ilmi hedef gösterdin,
Gülen yüzünden aldım ben de gülüşlerimi.
Biledin fikirleri aydınlık yarınlara,
Çevirdin kışımızı güneşinle bahara,
Hep yüzünden aldığım şevkle gülen olayım.

Kainatı gösterdin gönlünün atlasından,
Sihirli ellerinle yoğurdun hamurumu.
Kurtardın düşüncemi karanlığın pasından,
Senden aldım gücümü, yıktım benlik surumu,
Amansız girdaplardan çekip çıkardın beni
İlmi Leylâ eyledin, sevdaya sardın beni,
Gölgende büyüyeyim, ben de bilen olayım.

Kırdın prangasını fikir esaretinin,
Nesiller benliğini senin izinde buldu.
Hayranıdır insanlık soylu cesaretinin,
Zulüm ağını yırttın, kalemin kılıç oldu.
Fezanın sırlarına kement atan kol sensin,
Özgürlüğe açılan kapı sensin, yol sensin
Açtığın nurlu yoldan koşup gelen olayım,
İzin ver de kapında kırk yıl kölen olayım.

İbrahim SAĞIR