İğneyle kuyu kazar, buluta yazı yazar
Tükenmez sabır taşım, soframdaki aşımsın
Sevgiyle atar nazar, tattırır azar azar
Benim tek mihenk taşım, gözümdeki yaşımsın
---
Kanaviçe oyası, işlenmiş hatırası
İçimin badanası, renklerin ihtirası
Bilenmiş katanası, çok derindir yarası
Sen benim sabır taşım, gözümdeki kaşımsın
---
Çöllerdeki kum idi, hayaline erensin
Maşukunun ümidi, güllerini derensin
Denizde can simidi, rüzgarlarda yelkensin
Sen benim sabır taşım, özümdeki yaşımsın
---
Yandığım o kor yerde, hayatımın çarkında
Uzaklarda bir yerde, belki de çok yakında
Bulunduğum her yerde, sevilmenin farkında
Benim tek sabır taşım, dimdik duran başımsım
---
Yolumdaki deverim, güzergahımda durak
Laf ağızda geverim, dile batarsa pıtrak
Doyasıya severim, sonrası kara toprak
Sen benim yüzük taşım, bedenimde başımsın

ÖMER DOĞANLI
(İstanbul – 20/11/2010)