Sevdiğimi kaybettim, yine gönlüm yaralı,
Bahçeme hazan gelmiş, kurudu gülün dalı,
Gözlerim dolu yaşla, ben yarimden ayrılalı,
Hicranla ağlıyorum yok’da gönlümün balı.

Hüzün dolu içimde, bayram gelse neyime,
Ayrılık hicran verdi, bari sen hüzün verme,
Sevdiğim yar’ im gitti ufkuma güneş serme,
Ufkuna ağlar gönül yok’ da gönlümün balı.

Gün batıyor ufkumun, soğuk geçen kışında,
Gün doğmaz sabahları, kuşlar tüner dalımda,
Yaprağın dökmüş dalım ömrümün baharında,
Hicranla yanıyorum, yok da gönlümün balı.

Bir gün beni ağlarken gözü yaşlı görürsen
Bil ki ben özlüyorum, aklıma gelmiş birden,
Ufku seyrettim bu gün sevdiğin eski yerden,
Gözlerimde yaş dolu yok da gönlümün balı;

Ahmet üzgün yaşardır, içten, içten ağlardır,
Hasretinden şaşkındır, bu ne biçim sevdadır,
Bırakıp gittin birden, bana kim şimdi yardır,
Gözlerim hayal dolu, yok da gönlümün balı.

A.Yüksel Şanlı er
16 Kasım 2010-11-16
Ankara.