26
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1914
Okunma

Tutsak kalmıs mum ışığında sevdam.
Zaman geçtikce aydınlatıyor kinimi
Aydınlıklar içinde nefretim doğuyor sanki
Farkedemiyor aydınlattıkça tükendiğini
Ben bir mum ışığıyım aydınlığımda sevdan.
Korkuyormusun? nefretim içimde, kindar
Sokak köşelerinde rüzagarım olup eserken
Korkmuyorum esmenden beni tüketmenden
Tutuk kalan sevdanın kör kuyusunu yaşarım
Hücrelerimden eriyip gider yavaş yavaş düşerim
Sensizliği kin besledim büyüttüm şevkatimle
Armağanım olsun sana mum ışığında sevdam
Uçurumların kenarındaki dört yapraklı yonca
Yapraklarını saydım bir yanım rüzgarında
Es artık hücrelerime donup kalsın bedenim
At çağlayan dalgalarına sönsün yanan ateşim
........Bir rivayette anlatır iki bedenin yanarak sevdasını birleştirdiğini
.....Yak tek bedendeki sevdanın küllerini
Ben bir mum ışığıyım aydınlığımda sevdim seni
Gölgenin duvarlarıma konuk olduğu bir gecede
Rüzgarına dönüp kucaklamayı göze aldığım zamanda
Sensizliğimde sesimi duyamadığın bir anda sevdim seni
Attığım adımlarımı anımsayamadığın zamanlarda
Gizli buğulu bakışlarını sevdim,gölge olduğun gecemde
Farkedemedin aydınlandıkça sevdamın yüceliğini
Yak tek bedenimdeki sevdanı
........Savur uçurum kenarına,
Saydığım dört yapraklı yoncama götür beni
......savur artık küllerimi......
5.0
100% (19)