Sırra Kalem Basarken…

Sırra kalem basarken sen düşersin aklıma.
Güzide bir baharın şiirini yazarım.
Her hecede gözlerin dikilir de karşıma.
Seni gördüler diye gözlerime kızarım…

Yine bir yıldönümü, yine sensiz bir gece,
Ürperirim yâdını takvimlerde görünce.
Dilime bir kor gibi düşerken hece hece
İsmine meftun olan sözlerime kızarım…

Ayrılık celladına sen verdin düşlerimi.
Sükutunla kırmıştın mahzun gülüşlerimi.
Gözlerimden dökerken kalan son yaşlarımı,
Yanağımda sızlayan izlerine kızarım…

Bir çeyiz sandığında ağlarken resimlerim,
Dudağından silinir lakabım, isimlerim.
Senden sonra tadını yitiren mevsimlerin,
İçimi üşütmeyen güzlerine kızarım…

Her hecede feryadı tutuşurda ahımın.
Anlarım vakti yakın artık son sabahımın.
Sen giderken her yana gülümseyen bahtımın.
Ben solarken gülmeyen yüzlerine kızarım…

Ben seni anıyorken yitirdiğim her sırda.
Nice yıllar tükenir zevalinle ömürde.
Bu yarayı taşıyan bu yarayla ölür de,
Sensizken bomboş kalan dizlerime kızarım…

Yusuf MESCİOĞLU
07.01.2009