7
Yorum
0
Beğeni
4,5
Puan
1409
Okunma
Yumdu gözlerini,yokluğunda avizelere dadanmış göz bebeklerim,
Kaçtım kendimden,sesli sesli ağlamak istiyorum,
Ar geliyor,arsız bir sünepeye
Ve sen gülüyorsun yine
Koynumuzda üşümüş elleri saklarken baldıran acısında,
Zulamda keskin bir bıçak yarası,
Uykum geliyor yine sabahları,
Sen gülüyorsun.
Yurdumun her tarafında çekilen acının bahtında yaşlanırken,
Tarifi imkansız bir sevdadan düştüm.
Seninle düşürüldüm.
Gülüyorsun.
Bu her zaman son mısra olabilir kaygısını bildiğim için,
Kaygımı aşka kanat açtırıp,
Bozkırın güneşinde;
Sen!
...Lehine değil artık bu sızının mağlubiyeti kabullenmesi…
..Gurbette yine akşam oldu ansızın ve de kederli..
.Sürgün ağlıyorum…Der mi ki hala bu şiir ben gibi:
‘’Gülüyor musun?’’ hala sevdiğim gibi…
5.0
83% (5)
2.0
17% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz